Het was al een paar maanden geleden dat ik me inschreef. Er kwam een fundraiser aan waarbij je 1,5 km door de Wijnhaven zwemt, en daar geld mee ophaalt voor kankeronderzoek door het EMC. Nou, dat leek me wel wat. Ik zwem tegenwoordig immers zó veel dat de afstand geen belemmering is. En daarnaast: zwemmen door zo’n tof stukje van mijn eigen Rotterdam: dat leek me wel wat!

In de aanloop naar 9 juni was ik voor dit vooral druk met twee dingen: zwemmen en sponsors zoeken. Dat laatste lukt boven verwachting goed, al was het maar door hulp van nicht Britt. Ik kwam uiteindelijk uit op een sponsorbedrag van € 1200! Zelf was ik er misschien nog wel het meest van onder de indruk, wát een hoop geld! En dan het trainen voor het zwemmen: ook dit ging goed. In de weken vóór het evenement zwom ik zeker wel vijf keer per week. En per keer zwom ik dan ook wel minstens 2,5 kilometer. En om wat aan het buitenwater te wennen was ik zelfs al twee keer in de Rijnhaven gaan zwemmen.

Dus; die 1,5 km door de Wijnhaven zouden heus wel gaan lukken….

En toen werd het dus 9 juni. De dag ervoor kreeg ik een SMS van de organisatie: de watertemperatuur zou minder dan 17 graden worden. Wetsuits waren dus verplicht. Gelukkig had ik die net twee weken ervoor gekocht. Zondag 9 juni werd een prachtige zonnige dag. Samen met Oliver liep ik naar de Leuvehaven en tot mijn verrassing had ik bijna tien mensen die me kwamen aanmoedigen!

Het startschot klonk, ik sprong in het koude water en eindelijk was het begonnen. Er waren best veel zwemmers, dus ik moest me een beetje een weg naar voren banen. Dat lukte prima. Daarna werd het genieten. Genieten van het zwemmen door zulk bekend terrein, bruggen van de onderkant bekijken, de boten van dichtbij zien: gewoon het zwemmen door Rotterdam waar je nooit mag zwemmen: super cool!

Na het zwemmen klom ik het water uit, kreeg ik een medaille en werd ik begroet door ‘mijn’ aanmoedigers. Gelukkig had ik een thermosfles thee meegenomen, want ik had het best koud na een half uur in de koude water.

Ik ben trots en vereerd dat ik dit heb kunnen doen, en dat zo veel mensen mij steunden. Allemaal bedankt, en zet vast in je agenda: volgend jaar ga ik voor de 3 kilometer!